Ik heb een jachtwartje – of is het een hovajager…?

….genaamd Relax 😀 .

Eergisteren stond ik een poosje met een vriend te praten op mijn (lange) oprit, de hondjes scharrelden wat om me heen. Eéntje ging het wat verder zoeken : Relaxje, die heeft een vogelmanie : niks is leuker dan vogeltjes spotten (nee, dat doet ze niet met een verrekijker) en die zitten er bij bosjes in onze bosjes dus ze had het er maar druk mee .
Plots zie ik haar in de verte aankomen met iets groots in haar bek – lijkt wel een dooie eend of zo ❓ ? Halverwege de oprit laat ze ‘het’ weer wat besluitloos vallen maar op mijn ‘breng!’ komt de niet-bestaande jachthond in haar boven, pakt ze het ‘ding’ weer mooi vol in de bek en komt het netjes apporteren : een fazantenhen 😮 ! Nog warm en wel maar verder intact (aan de buitenkant tenminste).
Vriend had dus geluk want ik lust geen wild en hij wel : dat wordt voor hem dus binnenkort vers-uitgezette fazant aan de dis. Want spreekt voor zich dat het hier niet om een echt wild exemplaar ging maar om schandelijk door ‘jagers’ (my ass) uitgezette arme drommels die niet weten waar ze eten kunnen vinden en zo dus op de verkeerde plek terechtkomen 🙁 .
Had Relax dus zelfs een goede daad gedaan : een sukkelaar uit haar lijden verlost – hopelijk wordt mijn blog niet gelezen door jagers 😛 .