Ik ben Inge Overmeire, ben Belgische en ben een aantal jaar terug verhuisd van Lokeren (B) naar Schoondijke (= vlak over de grens in Zeeuws-Vlaanderen).
Samen met mijn beestenspul – waaronder 5 hovawarten, of ‘wartjes’ zoals ik ze noem – woon ik daar in de uitgestrekte, rustige polder, vlakbij zee en strand.
hoe het begon…
Ik zeg van mezelf altijd dat ik waarschijnlijk als halve hond ben geboren : al van heel jongsaf aan had ik er een enorme klik mee, dit tot grote frustratie van mijn moeder want die wilde alles, behalve een hond in huis. Maar wat dacht je, die kwam er natuurlijk uiteindelijk toch : Hunter, een jachthond uit de Pyreneeën, de eerste van een hele rij.
Mijn eerste hovawart Sieska kwam ruim 30 jaar terug, midden de jaren ’80.
Vele jaren later bekende mijn moeder dat ze zich nooit zo zou hebben verzet als ze had beseft hoé erg ik het hondenvirus wel had. Het was iedereen ondertussen wel duidelijk dat dit nooit meer zou veranderen : ik hoorde bij honden en honden hoorden bij mij.
en ondertussen…
…heb ik al een groot stuk leven achter de rug waarin dieren steeds de hoofdrol speelden. Eerst mijn diploma dierenarts gehaald, op verschillende plaatsen met en rond dieren gewerkt en daarna kwam het voor mij belangrijkste stuk : ruim 10 jaar heb ik een eigen konijnenbedrijf gerund, De Huppelhoeve, waar konijnen werden gefokt op een diervriendelijke ‘scharrel’manier – daar komt dan ook mijn kennelnaam voor de hovawarten vandaan.
Daarna gaf ik een heel aantal jaren les in St.Niklaas aan de Odisee Hogeschool, waar er maar één ding was dat ik nog liever deed dan vertellen over ziekten bij dieren : vertellen over hun gedrag en in het bijzonder over hondengedrag : dat is al van kinds af aan mijn echte passie, al lang van voor gedrag van dieren meer in de kijker kwam.
wat vind ik belangrijk ivm. het fokken van honden?
Er zijn een aantal dingen die ik heel belangrijk vind, het één nog belangrijker dan het ander.
Dat je alleen fokt met een gezonde hond is een sine qua non en daar ga ik heel ver in – verder dan welke regel van welke rasclub dan ook : zo heb ik met mijn teefje Attack nooit willen fokken omdat ze als jonge hond een auto-immuunstoornis heeft gehad. Ondanks het feit dat ze daar gelukkig snel van genas (ze is zelfs 15.5 jaar geworden!) en dat auto-immuunziekten niet erfelijk zijn is er wel een kans dat de gevoeligheid om ze te krijgen erfelijk is. Dat kleine beetje twijfel was voor mij genoeg om te beslissen dat er niet met haar zou worden gefokt.
De ouderdieren waar ik mee fok zijn uiteraard ook altijd nagekeken op HD (heupdysplasie) en erfelijke oogafwijkingen – mijn eigen teven worden ook gecheckt op ED (elleboogdysplasie) (onderzoek op ED wordt nog niet standaard uitgevoerd bij de meeste hovawarten).
Karakter vind ik minstens zo belangrijk als gezondheid : wat heb je aan een mooie, gezonde hond als je er op het gebied van karakter het ene probleem na het andere mee hebt? Vooral een stabiel, niet angstig karakter is van belang – karakter is voor een groot deel erfelijk bepaald, dus fokken met instabiele ouderdieren is om problemen vragen bij de pups.
Ook hier heb (had) ik een teef die er het bewijs van is dat ik mijn eigen honden – hoe mooi en gezond ze verder ook zijn – heel kritisch bekijk op dat punt : zo is er bv. om die reden met Vlam nooit gefokt. Voor mij was ze echt een schat van een hond, maar toch vond ik haar niet zelfzeker en stabiel genoeg om haar in te zetten voor de fok. ‘Mijn kind, schoon kind’ is in het geval van mijn honden echt niet van toepassing.
Schoonheid vind ik relatief gezien van minder belang. Ik fok natuurlijk wel naar een type dat mij bevalt (redelijk robuust, maar ook weer niet té zwaar) maar omgekeerd zal ik nooit een kampioene inzetten voor de fok puur en alleen omdat ze mooi is. Mijn uitgangspunt is niet het fokken van ‘kampioentjes’, maar van gezonde, karaktervolle honden die ook nog mooi zijn om te zien.
Verder fok ik ook maar sporadisch : mijn eerste nest is geboren in ’91 en in het totaal heb ik nu (mei ’22) over een periode van ruim 30 jaar 11 nestjes gefokt – ik fok alleen als ik zelf weer een pup wil aanhouden.
mijn hondenfamilie
bestaat momenteel (juni ’22) uit het volgende vijftal :
vlnr. Relax (12), dochters Plezantje (5.5) en Mafje (8.5), kleindochter Karma (2) en halfzus Crunch (14)
