Wat een dom ding is ze soms toch ook 
.
Gaan we net de paarden voeren en één van de ritueeltjes is dan dat ik twee speeltjes meeneem voor als we terugkomen : ééntje voor Attack en ééntje voor Sette en Crunch waar ze dan samen kunnen aan trekken en sleuren.
Daar heeft Crunch dan nog een sub-ritueeltje aan gebreid : als (op de heenweg) het hele spul al voor me uit loopt de oprit op komt zij terug aangestoven en komt dan al één van die speeltjes opeisen : daar moet ze dan even snel (en dat gaat súpersnel!) een oefeningetje voor doen en dan gooi ik dat speeltje ver achteruit weg – het liefste wil ze dan dat van Attack want dat is juist haar grootste lol : dat ze dan terug aan kan komen stuiven voorbij Attack om er dan triomfantelijk mee op de hooistapel te verdwijnen 
.
Daarnet ging het dus net zo en ik wilde haar als oefeningetje even in zitvoor laten komen, maar het moest iets moeilijker dan normaal : ik stond met mijn rug in haar richting toen ik het vroeg.
Gaat dat stom beest toch wel achter mijn rug met haar neus in mijn kont zitten prikken zeker 
?!
