Het tuincentrum, pup Karma en het plastieken paard….. :

– Ik : ‘kom Karma, is niets hoor, we gaan er gewoon langs’
– Karma : ‘Wa-aattt, ik, daarlangs? Van mijn levensdagen niet !!!!’
– ‘Jawel, Karma, kom maar – *trektrek*
– ‘Trek maar wat je wil, ik ga niéttttt 😱 !!’
– ‘Kijk, Karma, we zijn er bijna, zie je, het is niets ‘
– ‘we zijn er helemáállll niet bijna, ik ga in mijn achteruit, het is VANALLES!’
– ‘Is goed, dan zal ik mijn arm rond je leggen en duwen, kijk, nu zijn we er echt, meer nog, we zijn er bijna voorbij!’
– ‘Voorbij, voorbij?? Ik wil helemaal niet voorbij, ik moet dat zien en ruiken, láát mij 🧐 !’
– ‘Goed zo Karmpje, ik zei het toch dat het niet gevaarlijk was?’
– ‘Ja, dat zie en ruik ik nu ook – *snuffsnufsnuffffffff* 🤥 ‘
– ‘Kom Karma, we gaan verder’
– ‘Nééééé, we gaan niét verder, ik wil terug naar het plastieken paard, zoiets interessants heb ik nog nóót gezien 🤓 ! ¨snuffffffffffffff* ‘ – oké, goed, ik kom mee…..offuhhhh, néé, ik kom niét mee, ik ga nog eens terug, echt hoor, niet te schatten dat paard, zooo leukkkkkk, mag ik ook zo’n paard, baasjuhh 😍 ?’