Al jaar en dag (nu ja, sinds zo’n jaar of twee dan toch) is het de gewoonte dat ik een zoekspelletje doe met Relax nadat de hele hondenfamilie ‘s avonds is binnengekomen . De rest valt meteen ergens halfdood neer, zoniet Relax, die wil eerst zoeken (en vooral : daar een snoepje mee verdienen natuurlijk 😆 ).
De bedoeling is dan dat ik een voorwerpje pak – kan vanalles zijn, van luciferdoosje over ovenwant tot schoen – zij gaat dan ‘op haar plekje’ zitten, ik houd het voorwerp voor haar neus waarna zij er even aan snuffelt om daarna hautain haar hoofd weg te draaien : ‘doe maar weg, ik weet allàng
wat het is 
.’
Ik verstop het vervolgens in de ruimte ernaast, vaak op moeilijke plekken zoals ergens in of op of achter en in al die tijd dat we het spelletje al spelen is ze nog maar één keer teruggekomen zonder buit. Soms duurt het lang en hoor je haar overal op en achter rommelen en snuiven om dan uiteindelijk triomfantelijk de hoek van de keuken om te komen stuiven en het me al van meters afstand voor de voeten te gooien : ‘ik heb het, ik heb het, kom, mijn snoepje, nu-nu-nú 😀 😀 !!!!’
Tot ik een paar dagen terug zo stout was om het voorwerpje – een wijnkurk – in één van mijn klompen te verstoppen. Relax zocht en zocht….en zocht en zocht….tot ik nogal wat gerommel hoorde, en nog wat gerommel en…ja hoor, daar was ze : niet met de kurk zelf maar met de hele klomp inclusief kurk, die was daar waarschijnlijk ingerold terwijl ze hem probeerde te pakken dus had ze er niets beters op gevonden dan ook de ‘verpakking’ maar mee te nemen – kon ik niks op zeggen toch want ze hád de kurk toch teruggebracht 😆 ?
Oioioi…had Inge het nu werkelijk zo moeilijk gemaakt ? Knappe Relax hoor door met klomp en al terug te komen. Heb je die klomp ook meters van te voren naar Inge gegooid ? 🙂
hahahahaha, ja, dat had ik wel verdiend, ja 😆 😆 !!