…of ik heb een probleem, ligt eraan hoe je het bekijkt.
Crunch heeft namelijk een chronische aandoening, genaamd : wakeritis. Wakeritis gaat in haar geval gepaard met blafferitis en dat is echt iets wat onder behandeling moet 🙄 ….
Het begon toen ze zo’n maandje of 7 was : plots ontwaakte het ‘wartje’ in haar en kwam ze tot de conclusie dat de anderen hier hun taak schromelijk verwaarloosden : heelder kuddes wandelaars en fietsers schuifelden en rolden hier zomaar voorbij zonder dat hen een strobreed in de weg werd gelegd en zonder dat de baas daarvan ook maar op de hoogte werd gebracht?!
Neeeee, dat kon echt niet vond Crunch en ze raakte toen voor het eerst zwaar besmet met wakeritis. Iedereen die het waagde voorbij haar erf te passeren werd door middel van een raid annex blafsalvo een rolberoerte bezorgd, waarna ze zo fier als een gieter richting huis kwam : ‘zo, zijn jullie te laks om de boel hier in de gaten te houden, ik neem mijn taak tenminste serieus 
‘.
Gezien de ernst van de aandoening werd ze echter vlug in behandeling genomen : zodra de eerste symptomen van blafferitis zich voordeden werd ze even in quarantaine gezet onder het motto : eigen schuld, dikke bult. Dat had zijn effect, de symptomen namen snel af en verdwenen zelfs bijna tot….. de jagers in het najaar hun intrede deden. De blafferitis stak meteen weer in hevige mate de kop op en wat het nog erger maakte : behandeling was deze keer onmogelijk want ze had gewoon gelijk, het wáren enge mannen en ze moesten hier ECHT WEG 👿 !
Maar nu is het jachtseizoen voorbij en gaan we de symptomen dus weer bij de wortel aanpakken : waken mag maar blaffen naar elke vlo en elke vlieg niet – Crunch moet dus leren tellen. Immers, 2 of 3 keer ‘waffff’ zeggen mag, maar 35 keer valt onder ‘not done’, jammer genoeg voor haar 
.
Kijken dus wat het hardnekkigst is : de aandoening of de behandeling 
.
Jaaaaaaa, weer een heerlijk hovawartverhaaltje voor het slapen gaan! :o)
Arm Crunchje…..dacht ze er van af te zijn moet ze wederom in behandeling!!
Maar die foto…hmmmm…. Onschuldig??? Da’s wel héél “ik doe braaf onschuldig maar bennut lekker niet” onschuldig ;-).
De meningen zijn hier overigens verdeeld. Ik denk dat de behandeling het hardnekkigst is, maar Yanthe stemt op de aandoening!
Heel herkenbaar Inge,
Sandy doet dat ook, bij iedere bus die stopt volgen er 5 minuten lawaai, ze weet dat het niet mag en kijkt dus al naar ons, zo van BETRAPT!! maar ik doe het lekker toch. Tik ik op het raam weet ze gelijk hoe laat het is maar O, O, ze kan er ook wat van.
Hahaha, het zijn óverduidelijk twee zusjes 🙂 !