Alsof ik het eergisteren had voorvoeld : Vlammetje is er niet meer, gisteren is ze ingeslapen 😥 .
‘s Morgens bij het opstaan leek er nog geen vuiltje aan de lucht : eventjes naar buiten, daarna haar ochtendknuffeltjes en dan lekker gegeten.
Maar daarna ging het plots mis, heel erg mis : om god weet welke reden (een tumor?) kreeg ze plots erg veel pijn in haar rechter voorpoot, ze kon er amper nog op steunen en zelfs liggen ging moeilijk, ze probeerde hem zelfs dan van de grond weg te houden. Ze hijgde van de pijn en begon hulpeloos door de tuin te scharrelen, op zoek naar een plekje waar ze voor haar gevoel comfortabel kon liggen, maar dat was er niet 🙁 .
Ik had haar al een pijnstiller gegeven in de hoop haar nog even op te krikken, in de hoop ook dat het maar iets voorbijgaands zou zijn – tegen beter weten in natuurlijk…
Met de minuut werd het me duidelijker : dit kon en mocht niet, ik had Vlammetje altijd pijnvrij kunnen houden en no way dat ik haar ouwe lijfje nog dagen in pijn verder zou willen zien aftakelen, alleen omdat ik geen beslissing zou durven te nemen.
Ik heb haar naar binnen geroepen, heb haar eerst een dubbele slaapspuit en daarna veel worstjes en knuffeltjes gegeven tot ze in slaap was en heb haar daarna laten inslapen 😥 .
Ze heeft een prachtig leven gehad, kon tot de laatste dag nog normaal meedraaien in de roedel – zij het als een ontroerend oud besje.
Maar wat mis ik haar al verschrikkelijk : mijn vreselijk, vreselijk lieve knuffelvlammetje, zo heel erg aan me gehecht (en ik aan haar) – aan vreemden had ze een broertje dood maar voor een extra knuffeltje van mij zou ze een moord hebben gepleegd.
13,5 Jaar Vlammetje : weg, alleen nog een herinnering 😥 .
Hoi Inge,
Mijn eerste bezoek aan je blog en dan zo’n verdrietig bericht. Je weet dat het komt maar het doen pijn zo’n maatje te verliezen. De roedel draait door, waarschijnlijk alsof er niets aan de hand is maar jouw verdriet zal des te groter zijn. Veel sterkte met dit verlies.
Esther
hey Inge, wat een triest nieuws dat ik nu pas lees… Ze heeft inderdaad een schitterend hondeleven gehad, maar daar heb je als je ze moet afgeven even geen boodschap aan… We leven met je mee.
Veel sterkte
Hilde & Daniël
Ja, ik ben content met wat ze gehad heeft, maar triest dat ze er niet meer is 🙁 …..
Hallo Inge,
Wij hebben een hovawart van 11 jaar.
Pas geleden zijn we naar de dierenarts geweest voor de jaarlijkse cocktailspuit.
De dierenarts had het, bij het onderzoeken van Ritz, over stembandverlamming? Een operatie op zijn leeftijd is risicovol, maar zijn er ook andere oplossingen?
Zou je ons mailtje alsjeblieft willen beantwoorden?
Alvast bedankt!
Groeten, Gea en Harry Pijnaker