Attack, wat ben je toch een arrogant loeder!

Attack heeft speeltjes, veel speeltjes, héél veel speeltjes zelfs. Die zijn natuurlijk niet alleen van haarzelf maar gezien ze hier ten huize is aangesteld (of eerder zichzelf heeft aangesteld) als professionele nieuwespeeltjesinwijdster heeft ze ze wel allemaal uitgebreid uitgeprobeerd en een stempeltje ‘goedgekeurd’ gegeven.

Zo speelt ze met rubber trektuigen, kwasten, rubberballetjes, tennisballetjes, kongs, wubba kongs, latex kippen, piepspeeltjes, niet-piepspeeltjes, ringen, stokken, juterolletjes en zo kan ik nog wel een uurtje doorgaan – kortom : ze speelt met alles.

Maar.

Je heet wel Attack dus je maakt het natuurlijk het liefste niet nodeloos simpel : er zit wel een zekere structuur in wanneer je met wat speelt – Ordung muss sein   . Dat baasjes daar niks van begrijpen is hun probleem, met een beetje volhouden raken ze wel getraind.

Wat is haar te volgen strategie :

– ‘s ochtends in de paardenpaddock mag er met alles gespeeld worden : wubba- of andere kongs, rubber trekdinges, stokken, balletjes – you name it en ze speelt er wel mee.

– ‘s middags in de paardenwei doet ze ook nog niet té moeilijk  maar dan is er wel een uit-ge-spro-ken voorkeur voor het kleine rubber middagseweideballetje. Als baasje echt aandringt komt iets anders eventueel wel in aanmerking maar ze moet daarin niet overdrijven, je bent tenslotte in de wei en daarbij hóórt dat kleine weideballetje. Baasje moet daarbij ook niet proberen om met een ander klein rubberballetje aan te komen – oké, ik geef het toe dat ik mijn balletje geregeld wel eens zoek maak maar is het dan zoveel gevraagd om dat even te helpen
zoeken 🙄 ?

– maar dan ‘s avonds……
‘s Avonds gaan we de paarden voeren en daarna wordt er – alweer – gespeeld en krijgt elk zijn speeltje. En dan luistert het echt heel nauw want ‘s avonds wordt het aanvaarde arsenaal zeer sterk ingeperkt : een tennisballetje of andere speeltjes uit tennisbalmateriaal – een latex kip (‘rubberkiek’)  en het kleine rubberballetje – en dat is het.
Met géén van alle andere duizend speeltjes moet je dan aankomen : meer dan je met een stomverbaasde blik aan staan staren over wat je haar nú naar de kop slingert komt ze niet – eventueel pakt ze het nog even op maar als ze dan toch echt overtuigd is dat het ‘een totaal verkeerd speeltje’ is laat ze het acuut liggen en komt nog net niet met de voorpoten in de zij voor je staan om een ‘echt avondspeeltje’ op te eisen    .

zeg nu zelf, dat ziet toch iedereen dat je 's avonds niet met zoiets gaat spelen??
dít is een avondspeeltje, zonder twijfel
en zoiets ook, dat ziet zelfs een blinde - nu mijn baasje nog

Wat een maf beest  ……

Gepubliceerd door hovawart5

I'm a dog person and I'm planning to blog on dog stories of my 'pack' of hovawarts.

3 gedachten over “Attack, wat ben je toch een arrogant loeder!

  1. Fien is het juist helemaal niet eens met tante ‘tack. Speeltjes zijn in geen enkele situatie leuk, haha! Maar wat een portret is ze ook, héérlijk!

    1. Ja, haha, dat is zowat het grootste verschil tussen die twee maar Attack begrijpt Fien heel goed hoor want speeltjes zijn zéker niet altijd leuk – uiteraard niét zeg 😆 !

Geef een reactie

%d bloggers liken dit: